„NASTOLATEK.PL czyli przewodnik po życiu nie tylko dla nastolatków, ich rodziców i pedagogów” – wskazówki dla rodziców i pedagogów na temat JAK PODERWAĆ, JAK POZNAĆ CHŁOPKA/DZIEWCZYNĘ
Artykuł na ten temat: WIELKI PODRYW
To bardzo poważna sprawa. I jak zwykle okazja, tym razem by porozmawiać o naturalności i uczciwości w kontaktach z ludźmi. Także o kosmicznych wyobrażeniach, jakie tworzymy w swoich głowach na temat innych, na podstawie ich przypadkowego spojrzenia, miny, gestu. Ludzie, a nastolatki szczególnie, tworzą całe hipotezy na temat, co ktoś o nich myśli, jaki jest jego stosunek do nich. Hipotezy te zazwyczaj mają się nijak do rzeczywistości. W psychologii nazywa się to projekcją, czyli przypisywaniem innym własnych nie uświadamianych uczuć i intencji. Jak jest naprawdę, dowiedzieć się można tylko w bezpośrednim kontakcie, choć czasem mechanizm projekcji jest tak silny, że i wtedy widzi się swój skrzywiony obraz, a nie rzeczywistość. U nastolatków dochodzi do tego fakt, że w tym wieku woli się żyć w domysłach i nie konfrontować z prawdą, zwłaszcza w relacjach z płcią odmienną. Obrazowym przykładem jest dykteryjka o dwóch przyjaciołach, z których jeden był bliski samobójstwa, bo ten drugi napotkany na ulicy skrzywił się na jego widok. Później okazało się, że bolały go zęby i świata wokół siebie nie widział. To, czy komuś się podobamy, czy jest nami zainteresowany, wśród dorosłych jest czytelne, no chyba że ktoś jest wyjątkowo na takie rzeczy ślepy:) Wśród nastolatków odczytywanie znaków nie jest takie proste. Źle rozumiane poczucie godności każe skrywać zainteresowanie, a pogląd, że im mniej się go okaże, tym się go więcej wzbudzi, tworzy mnóstwo nieporozumień. My dorośli nic na to nie poradzimy, taka to faza rozwoju. Służy zacnej sprawie – opóźnieniu inicjacji seksualnej. U starszych nastolatków takie zachowanie mija. Ale rozmawiać o tym zawsze warto.
145 pytań z 6159 wszystkich pytań zadanych w klasach, co stanowi 2,36%