„NASTOLATEK.PL czyli przewodnik po życiu nie tylko dla nastolatków, ich rodziców i pedagogów” – wskazówki dla rodziców i pedagogów na temat ZACHOWANIE / JAK SIĘ ZACHOWAĆ?
Artykuł na ten temat: POWIEDZ „NIE”
Gdy czytałam pytania z tej kategorii, zwróciłam uwagę, że większość sprowadza się do: „jak sobie poradzić w sytuacji, gdy się czuje do czegoś zmuszanym, a nie chce się tego robić?”. Nieumiejętność odmowy, bronienia swojego Ja, wyboru swoich potrzeb kosztem cudzych, jest u nastolatków porażająca. Skąd u nich taki brak szacunku do siebie? Przykro mi pisać, ale wyniosły go wprost z domu, zaważył na tym stosunek do nich ich rodziców: brak przyzwolenia na wypowiadanie i bronienie przez dziecko swojego zdania, likwidowanie przejawów odrębności, innego niż rodziców myślenia, postępowania po swojemu, mimo iż nikt i nic na tym nie ucierpiałby. Jedyne, co mogłoby ucierpieć, to duma rodziców i ich źle pojęty autorytet, no i potrzeba, by zawsze było tak, jak oni chcą. Wiele dzieci wyrasta w przekonaniu, że akceptację i miłość można zdobyć jedynie będąc uległym, rezygnując ze swojego i godząc się na to, co chcą ci, na którym im zależy. Myślą, że słowo „nie” przysporzy im wrogów, skaże na ostracyzm.
Inni boją się narażać kogokolwiek na uczucia, których sami nie mogą znieść. To uczucia, które przeżywają, gdy ktoś im odmówi, zamknie przed nimi drzwi, wykluczy. Obawiają się, że ktoś będzie czuł do nich wściekłość i ogromny żal, bo oni w takiej sytuacji tak czują. Wolą nie szanować siebie, niż się narażać. Nikt ich nie nauczył, że takie uczucia da się wytrzymać, stolerować, gdy się wie, że zamknięte drzwi nie oznaczają ani odrzucenia, ani braku miłości, ani potwierdzenia małej wartości i braku atrakcyjności. Ta nauka należy do rodziców – gdy wybierają intymne chwile z partnerem, mimo protestów zazdrosnego dziecka.
Szacunek rodziców do dziecka, ale także szanowanie własnych granic, brak pozwolenia, by dziecko było powodem rezygnacji z własnego życia, zwłaszcza intymnego, to warunki, w których uczy się ono właściwego stosunku do samego siebie. Mówiąc prościej: jak traktujesz innych i siebie, tak i Twoje dziecko będzie traktować. A od tego zależy jego szczęście.
92 pytania z 6159 wszystkich zadanych w klasach, czyli 1,49%